Teofilina – kluczowa substancja w leczeniu chorób układu oddechowego: właściwości, zastosowanie i badania stężenia

Różnorodność chorób układu oddechowego jest ogromna, zarówno pod względem przyczyn ich powstawania, jak i środków terapeutycznych używanych do ich leczenia. Zakażenia bakteryjne i wirusowe, palenie tytoniu (zarówno aktywne jak i pasywne), alergie czy zanieczyszczenie powietrza to tylko niektóre z czynników, które mogą prowadzić do rozwoju tych schorzeń. Na szczęście, istnieje wiele substancji czynnych wykorzystywanych w terapii, które pomagają pacjentom radzić sobie z tymi chorobami. Jednym z takich środków jest teofilina. Ale jak dokładnie działa teofilina? Kiedy warto zdecydować się na jej użycie i dlaczego badamy jej stężenie we krwi pacjenta? Odpowiedzi na te pytania są naprawdę ciekawe.

Teofilina to naturalny składnik znajdujący się między innymi w ziarnach kakaowca i liściach herbaty. Jest ona pochodną metyloksantyny. Mimo że występuje w naturze, to w celach medycznych jest głównie produkowana syntetycznie. Jak jednak działa ta substancja? Naukowcy jeszcze do końca tego nie poznali, ale wiemy, że teofilina hamuje aktywność enzymu fosfodiesterazy. Efektem tego jest rozkurcz mięśni oskrzeli. Teofilina wpływa również na stężenie wielu innych substancji regulujących w komórkach, co ma duże znaczenie dla funkcjonowania układu oddechowego. Dodatkowo, zmniejsza uwalnianie mediatorów stanów zapalnych z komórek tucznych.

Teofilina jest dostępna w aptekach w wielu różnych formach: jako tabletki, kapsułki, roztwory do wlewek dożylnych oraz czopki. Można ją znaleźć w takich lekach jak Theovent 300 czy Theospirex.

Podczas stosowania preparatów zawierających teofilinę, obserwuje się wiele korzystnych efektów dla pacjentów z chorobami układu oddechowego. Zaliczamy do nich między innymi: rozkurczanie i rozszerzanie mięśni gładkich oskrzeli, poprawę klirensu śluzowo-rzęskowego, redukcję obrzęku błony śluzowej dróg oddechowych, a także pobudzanie ośrodka oddechowego i naczynioruchowego rdzenia przedłużonego. Co więcej, teofilina prowadzi do rozszerzenia naczyń krwionośnych w mózgu, sercu, nerkach, płucach i skórze oraz zwiększa kurczliwość przepony, co jest szczególnie istotne w przypadku przewlekłej obturacyjnej choroby płuc. Dodatkowo, teofilina ma działanie moczopędne, obniża ciśnienie tętnicze krwi, zwiększa przepływ nerkowy i w dużych dawkach wpływa pobudzająco na częstotliwość skurczów serca.