Zacznijmy od definicji choroby niedokrwiennej serca, która jest bardzo szerokim terminem obejmującym wszelkie sytuacje, gdzie mięsień sercowy jest niedotleniony. Zaliczamy do nich przede wszystkim zawał serca czy też dławicę piersiową. Symptomy niedotlenienia serca są różnorodne, aczkolwiek najczęściej spotykane to duszność oraz piekący i gniotący ból w klatce piersiowej za mostkiem. Diagnoza opiera się głównie na badaniu EKG, a terapia wymaga przede wszystkim zdrowego stylu życia, w tym regularnej, umiarkowanej aktywności fizycznej oraz odpowiedniej diety. Dodatkowo, stosuje się leki zgodnie z zaleceniem lekarza.
Kiedy mówimy o niedokrwieniu serca, mówimy de facto o stanie niedotlenienia tego narządu. Serce jest mięśniem, który jak każdy inny musi otrzymywać stały dopływ tlenu do komórek, aby prawidłowo funkcjonować – kurczyć się i pompować krew do naszych naczyń krwionośnych. Tlen do komórek dostarcza natlenowana krew przepływająca przez własne naczynia serca – naczynia wieńcowe.
Gdy dochodzi do sytuacji, gdzie ilość tlenu dostarczanego do komórek jest niewystarczająca, możemy doświadczyć specyficznych dla niedotlenienia serca objawów, które znacząco obniżają komfort naszego życia. W skrajnym przypadku, kiedy dopływ tlenu jest całkowicie zatrzymany, może dojść do martwicy komórek mięśnia sercowego, czyli zawału.
Zgodnie z klasyfikacją ICD-10 choroba wieńcowa (choroba niedokrwienna serca) może przybierać różne formy: dławica piersiowa, ostry zawał serca, ponowny zawał serca, niektóre powikłania po zawale serca, ostre postacie choroby niedokrwiennej serca czy przewlekłe zespoły wieńcowe. Choroba ta jest typem niedokrwienia serca, gdzie podstawowymi czynnikami ryzyka są zmiany w tętnicach wieńcowych.