Wspinaczka na sztucznej ściance zdobywa coraz większą popularność jako atrakcyjna forma ćwiczeń, szczególnie wśród mieszkańców metropolii, które nie mają łatwego dostępu do naturalnych terenów skalistych. Tworzy idealne warunki do poprawy kondycji fizycznej i zdrowia, nie obciążając przy tym znacznie budżetu. Ponadto, jest to aktywność, którą można uprawiać razem ze swoimi znajomymi.
Ale co to dokładnie jest wspinaczka ściankowa? W najprostszych słowach, jest to wszelkie poruszanie się po stromym terenie za pomocą rąk. Wspinaczka na sztucznej ściance to miejski odpowiednik wspinaczki górskiej czy skałkowej i jest jednym z typów wspinaczki sportowej.
Może być traktowana jak dyscyplina indywidualna, gdzie celem jest osobisty rozwój i realizacja własnych ambicji, ale może również mieć charakter rywalizacji grupowej.
Zasady wspinaczki ściankowej mogą się różnić w zależności od techniki. Najczęściej stosowany sposób to wspinaczka z zabezpieczeniem w postaci liny, a za bezpieczeństwo wspinaczki odpowiada instruktor, który stopniowo uwalnia linę podczas pokonywania przez nas coraz wyższych odcinków ściany. Mniej popularna, ale znacznie bardziej ryzykowna technika, przeznaczona dla doświadczonych wspinaczy, to buldering, czyli wspinaczka bez zabezpieczenia liny i opierająca się wyłącznie na dostępnych elementach ściany.
Wspinaczka na sztucznej ściance wymaga dobrej formy fizycznej, silnych mięśni ramion i zdolności koordynacyjnych. Niemniej jednak, nie oznacza to, że osoby, które nie miały wcześniej styczności z tą dyscypliną, nie są w stanie jej rozpocząć.