Dieta Montignaca to metoda odchudzania, która zdobyła wielką popularność dzięki swojemu unikalnemu podejściu do kwestii spożywanych kalorii. W działaniu przeciw nadwadze i otyłości nie skupia się bowiem na ograniczeniu ilości spożywanych kalorii, ale na wyborze produktów o niskim indeksie glikemicznym oraz na prawidłowym ich łączeniu. Michel Montignac, twórca tej diety, twierdził, że głównym winowajcą problemów z nadwagą jest zbyt wysokie spożycie węglowodanów o wysokim indeksie glikemicznym (Ig).
Podstawą metody Montignaca jest założenie, że nie należy ograniczać ilości spożywanego pokarmu. To diametralnie inne podejście niż stosowane w większości diet redukujących masę ciała. Zamiast liczenia kalorii, kluczem do osiągnięcia sukcesu, czyli redukcji masy ciała, jest tutaj odpowiedni dobór produktów oraz właściwe połączenie składników diety.
Michel Montignac był zwolennikiem insulinowej teorii otyłości. Teoria ta zakłada, że głównym powodem zbyt dużej masy ciała jest spożywanie węglowodanów, które szybko podnoszą poziom glukozy we krwi. Konsumpcja pokarmów bogatych w te składniki prowadzi do podwyższenia poziomu insuliny – hormonu, który sprzyja gromadzeniu się tkanki tłuszczowej. Dlatego dieta Montignaca bazuje przede wszystkim na produktach, które mają indeks glikemiczny poniżej 50.
Ważnym elementem diety Montignaca jest także umiejętny dobór produktów tłuszczowych. Szczególny nacisk kładzie się na unikanie źródeł nasyconych kwasów tłuszczowych i jednoczesne zwiększenie spożycia tłuszczy wielo- i jednonienasyconych. Zwolennicy tej metody odżywiania podkreślają, że jej stosowanie nie tylko pomaga w walce z nadwagą, ale także obniża ryzyko chorób układu sercowo-naczyniowego, cukrzycy oraz nowotworów. Równie istotną cechą diety Montignaca, co staranny dobór składników jadłospisu, jest umiejętne komponowanie składników w ramach pojedynczych posiłków.