Wdowi garb, zwany również garbem na plecach, to zjawisko, które polega na wytworzeniu się zgrubienia w rejonie karku i szyi. Jest to efekt nieprawidłowej postawy ciała, która prowadzi do napięć i przeciążeń mięśni. Te z kolei skutkują bólami oraz narastaniem masy tkankowej. Istotnym elementem walki z tym problemem są ćwiczenia korekcyjne, które można wykonywać nawet w domu, jak i rehabilitacja. W skrajnych przypadkach potrzebne może okazać się leczenie operacyjne.
Wdowi garb to dolegliwość, z którą boryka się coraz większa liczba osób. Przede wszystkim dotyka ona kobiety, jednak nie jest to regułą – problem ten może się również pojawić u mężczyzn. Szczególnie niepokojące jest obserwowane ostatnimi czasy zwiększone występowanie tego schorzenia wśród młodych osób, które z powodu swojej pracy przyjmują niezdrową postawę ciała.
Charakterystycznym objawem wdowiego garbu jest zgromadzenie się zbitej „masy” tkanki tłuszczowej w dolnej części kręgosłupa szyjnego, co z wyglądu przywodzi na myśl „bawoli garb” lub garb tłuszczowy. Osoby cierpiące na to schorzenie charakteryzują się specyficzną postawą, w której głowa i barki są nadmiernie wysunięte do przodu, plecy są zaokrąglone (pogłębienie kifozy piersiowej), klatka piersiowa jest zamknięta a struktury w okolicach łączenia kręgosłupa szyjnego z piersiowym są przeciążone.
Garb wdowi powstaje w efekcie przeciążenia mięśni w obszarze szyjno-piersiowym kręgosłupa, co prowadzi do silnej tkliwości i bólów tego rejonu. Przeciążenie jest przyczyną kifotycznego wygięcia kręgosłupa piersiowego (zaokrąglone plecy), wysunięcia głowy i barków ku przodowi, co skutkuje pogłębieniem lordozy szyjnej oraz zwiększeniem nacisku na poszczególne kręgi kręgosłupa. To z kolei prowadzi do hiperkifozy piersiowej (nadmiernego zgięcia odcinka piersiowego kręgosłupa) i może być źródłem niewydolności krążeniowo-oddechowej.
Wdowi garb może mieć również podłoże emocjonalne, powiązane z tym, jak przewlekły stres wpływa na układ ruchu. Może być to wynikiem długotrwałego narażenia na przemoc emocjonalną, psychiczną czy fizyczną. Sylwetka osoby z zaburzeniami emocjonalnymi wygląda wtedy, jakby była „zawieszona na haku” – nadmierne wysunięcie głowy do przodu prowadzi do pojawienia się garbu na karku, zwanego wdowim garbem. W efekcie dochodzi do zaburzeń w układzie ruchu, a dokładniej w obszarze połączenia głowowo-szyjnego, górnego i środkowego odcinka piersiowego oraz dolnego odcinka szyjnego.
Wdowi garb może wystąpić także u osób cierpiących na choroby tarczycy, nadnerczy oraz kręgozmyk.